Hani biri gelir hiç ummadığımız bir anda ummadığımız bir yer de bir cümle söyler…beni özetledi diye geçiririz içimizden… önemli kararlar alırken her yolu deneriz arkadaşlara sorulur ne yapsam ne karar alsam diye…falcılara gidilir,umutla destek beklenir…sürekli cevaplar alınır ama beynin beklediği bir cevap gönlün duymak istediği cümleler vardır…çevreden bunlar gelmedikçe sorgulamalar yenilenir….aslında sende doğruyu en başından beri bilirsin sadece susturursun içindeki seni..konuşsun sana ayna tutsun istemezsin..sonra biri gelir hiç tanımadığınız bir daha asla göremeyeceğiniz biri…içinizi okurmuşçasına bir şeyler söyler ve siz karar alırsınız doğru kararı…insan kendine zarar vermemeli düşüncesini beyninize kazırsınız…bana zarar verebilirsin…çevreye zarar verebilirsin…hatta dünyaya zarar verebilirsin...ama kendine zarar veremezsin bunu yapamazsın…YAPMAMALISIN…her şeyi geçip kendin için bir karar almalı onu uygulamasın…uygulamalısın ki keşkelerle başlamasın cümlelerin iyikilerle süslensin...eğer kararı alıp uygulayamıyorsan hala acabamı diyorsan o zaman sen yalnızsın bundan sonra tek başınasın kararınla yanlışınla hayatınla…
evett!! o zaman evet!!! :)
YanıtlaSil