ben hep gülerim

Sürekli kasvetli iç karartıcı şeylerden bahsetmek yerine biraz da gülelim hadi eğleneli diyorum;o anda duyduğum bir olay,yaşadığım bir şey yuhhh bunlarda mı oluyor hayatta dedirtiyor yine alt üst oluyorum.sadece benim hayatımda kötü şeyler olması değil çevresel faktörler beni benden alıyor…yoksa benim hayatım yurdum insan hayatı:P siz bakmayın böyle yazdığıma tanıyanlar bilir sürekli gülerim ben…hep polyanna modundayımdır aman kimse benim yüzümden üzülmesin,mutsuz olmasın diye geçiştirim kendimi.cemal Süreyya’nın bir sözü var

Sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma,
ben çok gülerim.
Ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlamaz...

Sanki bana özel JJJ

İnsanlardan çok şey beklerim,çok kırılır,çok kızarım….hepsini de kendi içimde yaşarım…bazen küser barışırım karşımdakinin haberi bile olmaz…belki ben ‘ben olsam’ diye başlayan cümlelerimden bu kadar mutsuz olurum..kimse ben değil bende o değilim.an gelir bunu unuturum…zamanla ben le başlayan cümleleri azaltırım hayatımdan,beklentilerimi düşürürüm..vurdum duymaz bir kız yaratırım kendi içimde…ne eski kırgınlıklarım olur ne eski tepkilerim sakin,sessiz yaşarım hayatımı…ne düştüğümde uzanan bir el beklerim ne de birinden elimi esirgerim…zaman geçer ben değişirim….adı üstünde ben değişirim ben olmam..beni ben olmaktan çıkaran hayata,insanlığa selam olsunJJJ

noT:insanlık filan yazınca bir gülesim geliyorJşurada siz diyin 8-9 ben deyim 8-9 takipçiyleJsanki dünyanın diğer bir ucunda biri bu yazıyı okuyor ve –

helal bu kıza beni anlatmış. deme varsayımı beni yine güldürüyorJ